Wilderig eten!

Hier in Suriname leven de mensen letterlijk met eten. Ze eten hier heel weinig brood. Hier eten ze zeker 2 keer warm en als het kan wel 3 keer ofzo. Wij in België eten 's ochtends, rond 12u en 's avonds rond 18u/17u. In Suriname eten ze wanneer ze willen, er staat niet echt een uur op. Dus op trip kan je u wel al inbeelden dat we gegeten hebben voor twee dagen extra. Calorieën verbranden is dus nodig, anders komen de kilo'kes er veel te gemakkelijk bij. Vettig is prettig, ma vet is geen pret :-D
Wat ik hieraan dan kan doen, is gaan trainen. Elke maandag en woensdag. Soms kunnen we niet gaan, omdat er iets anders is gepland. Het trainen doen we in het stadion. Petje komt ons dan halen. Hij heeft dan scheidsrechterstraining en wij lopen rondjes. Een rondje is ongeveer 400m en de laatste keer dat we gaan trainen zijn, hebben we 12 rondjes gelopen. Voor een mensje als ik dat bijna nooit aan sport doet, is dat wel al een prestatie :-D
Het eten gaan we er natuurlijk wel niet voor laten vallen. Blijven eten is de boodschap hier. Lekker Surinaams eten en wilderige dingen :-)

Om even terug te komen op die maandag van het afscheidsfeestje van Manon. Die avond was Loit met een bakje rondgekomen, iets met eten in. Ik wist niet wat het was en proefde. Ik zei tegen Petje dat de constructuur dat je in uw mond hebt precies op vet leek. Opeens zei hij dat het varkensdarmen waren. Ik verschoot eerst, ma ik heb er dan nog twee of drie happen van genomen. :-D Het viel echt goed mee. Het vocht dat erbij was, was ook lekker. Het leek wat op het vocht van escargots alleen minder doorsmakend.

Donderdag 8 maart, was het Holi Pagwa. Dit is een feestdag van de Hindoestanen. Dit is de viering van Het Nieuwe Leven. Overwinning van het goede op het kwade. Normaal gingen we gaan eten bij Chico, maar door misverstanden zijn we er niet geraakt. Een lokale Hindoestaanse familie nodigden ons uit om samen met hun Holi te vieren.
Gewoon zo, zonder dat ze ons kenden, waar we stonden te wachten en besproken wat we gingen doen, werden we uitgenodigd. We zijn bij die familie gegaan. Ze waren vriendelijk, super gastvrij! We kregen eten, verschillende hapjes, die we nog niet kenden. We kregen drinken, dan nog meer eten. We hebben daar gedanst. Het was echt zotjes, gastvrijheid tot en met, grappig en echt nice!
Wat er sowieso bij Holi Pagwa hoort is iedereen bestrooien met kleurkrijt. Iedereen hing vol kleurtjes vanaf dat we bij die familie waren. Echt grappig!
's Avonds zijn we naar Floranpark gegaan. Daar was het Holi Festival. Dit kun je vergelijken als bij ons, maar dan met Surinaams eten, Surinaamse liederen,....
Toen het festival bijna gedaan was, daagde ik mezelf en Boukje uit: Binnen de 5 a 10min moeten we op podium staan. We gingen naar voor tot aan de hekken bij het podium. Van de eerste securityman mochten we niet. Met een andere securityman hebben we eerst een spontaan gesprek gehad en vroeg ik subtiel of we op het podium mochten. De securityman ging het direct vragen aan de gitarist en haha jaja we mochten. Zo maar uit het niets! Langst de zijkant mochten we op het podium. We hebben gepraat met de gitarist. Toen ik vertelde dat ik ook gitaar speelde en daarna uiteraard vroeg: mag ik eens spelen? En ZOOOOTJes die gaf zijn gitaar gewoon aan me!!! Echt de max! Ik heb gespeeld met versterker, hihi ni te geloven en fijn! Ik ben er nog steeds van verwonderd dat dit is gebeurd!

Vrijdag 9 maart, Ik weet niet of ik het al vermeld heb op mijn blog.. maar ik ben verschillende keren naar een gitaar winkel geweest. In deze week had ik een andere gitaar winkel gevonden! Ik kon het me niet meer laten en heb dus vrijdag 9 maart een beslissing genomen: ik heb een gitaar gekocht!! Deze was goedkoper dan de andere en speelt ook beter :-D
's Avonds was het een etentje met SPS, Stichting Projecthulp Suriname. Dit is de organisatie waar mijn contactpersoon vrijwilligerswerk doet, die mijn stageplaats geregeld heeft enzo. Het was fijn om alle studenten en vrijwilligers van SPS te ontmoeten.

Zaterdag 10 maart, zijn we met de collega's van Kennedyschool en van Kennedyinternaat naar Colakreek geweest. In de voormiddag hebben we een sessie (Hoe lesgeven in speciaal onderwijs) gekregen van een dame die verschillende studies heeft gedaan rond speciaal onderwijs, ook een Orthopedagoge. Van haar aanpak was ik even verschoten. Ze nam het streng aan: bijvoorbeeld: Doe allemaal maar jullie gsm uit en naar WC gaan tijdens dat ik praat apprecieer ik niet. Ik begrijp dat ze dat niet apprecieert, maar hoe dat ze dit aanbracht verschoot ik wel. Ik heb dit besproken met een collega en deze vertelde dat deze aanpak wel nodig is in deze cultuur.
In de namiddag hebben we gechilled, in de hangmat gelegen, gepraat, gelachen, gezwommen in de Colakreek, gaan wandelen in het domein van Colakreek,... De Colakreek ziet er heel donker uit. Het water ziet er zwart, roestig uit. Dit komt omdat de bladeren in het water vallen en daardoor wordt het water donker. Ze vertelden me, als je het water zou zuiveren, is het eigenlijk thee. Stiekem wou ik het wel uittesten :-D
Toen ik thuis kwam, was de compagnie thuis aan het koken. Het was een gezellige avond. Die avond hebben we beslist om samen zondag iets te gaan doen...

Zondag 11 maart, s' middags is Loit ons komen ophalen. Met heel de compagnie zijn we naar een kreek gereden. Het was op een domein van een man die Loit, Petje en Bana kenden. Het domein is voor bezoekers bestemd. Het domein is nog in ontwikkeling, waardoor er momenteel nog niet zoveel bezoekers er komen. Die man had een huisdier: een everzwijn en noemt Pitter :-D Pitter liep continu achter zijn baasje aan, nog erger dan een hond. Echt hilarisch!!!
Het was een super dag:
- We hebben teambal gespeeld in de kreek.
- We zijn met de jeep door de jungle gereden. Het water vloog letterlijk over de auto... Echt de max. Waar het een plat stuk en beton was, heb ik even mogen rijden met de jeep. Nostalgie om eens met de auto te rijden.
- Die man van het domein had een leguaan in de boom gezien. Dus hij ging naar zijn auto, nam zijn geweer en schoot op de leguaan. De leguaan zat eerst vast in de boom. Hij schoot er nog eens op of op de tak. Hij zei dat hij in de boom moest klimmen omdat de leguaan vast zat. Toen Bana onder de boom stond, viel de leguaan uit de boom in het water. Bana sprong in het water en nam de leguaan vast. Haha echt de max! Petje heeft daarna de leguaan gevild (Ik moest aan die konijnen van bij ons thuis denken...) Daarna hebben ze de leguaan in stukken gekapt, in water laten koken en dan gebakken. Uiteraard hebben we van de leguaan gegeten. Het was echt lekker! Vooral de ribbekes hadden veel smaak. Het smaakte wat naar Kaaiman, maar nog iets anders. Kaaiman heeft een verfijnderde smaak. Als ik het moet vergelijken met iets van eten in België, oh dat ik het helemaal niet weet met wat ik het eigenlijk zou moeten vergelijken.
- Toen we alles opgeruimd hadden en we gingen terug naar huis, had die man van de kreek een kaaiman gezien. Ik en Boukje er direct naar toe om de kaaiman te kunnen zien. Het was echt een klein dingetje. Ik denk altijd aan zo een mega krokodil :-)
Die man zei opeens: Ik ga het pakken. Wij: eumm Zot, dat gaat toch niet, gaat die niet bijten,...
Die man deed zijn schoenen uit, rolde zijn broek naar boven en ging stilletjes het water in. Nog geen minuut later had hij die Kaaiman vast! Boukje heeft de kaaiman eerst vastgehouden en vervolgens heb ik de kaaiman vastgehouden. Aan zijn buik voelde die zacht aan en zijn pootjes waren super schattig :-D
--> Hier in Suriname spreken we van een Waterkip (kaaiman) en een boomkip (leguaan) :-D

In de week van 12 tot 15 maart is alles goed verlopen, niet veel speciaals. Op mijn stage verloopt het ook goed. Het is uitzoeken hoe we sommige dingen gaan aanpakken en veel verantwoordelijkheid. Het woord 'samen' is een wonder woord! Wanneer je samen een proces doorloopt kun je veel meer u afstemmen op de noden en kwalitatiever aan de slag gaan, dan wanneer je alles alleen zou doen en de collega's iets zou opleggen. Zoals ze bij buitenlandse opleiding hebben uitgelegd: Ontwikkelingssamenwerking! ;-)

In het weekend zijn we naar Ajo geweest. Jozefien haar verjaardag gaan vieren! Het was super!
Veel gezwommen, gezellig bij elkaar gezeten, gitaar gespeeld, lekker gegeten,... Het was wild, everzwijn (niet Pitter, want die is niet meer wild. Haha die ging zelfs zwemmen en op zijn rug liggen :-D ).
Vrijdag, ben ik overdag met Boukje, Irene en Loit naar een restaurant geweest. In dit restaurant hebben ze iets lekkers voor ons gemaakt. Herinneren jullie die grootte piranha nog van op de trip Isadou? Awel daar hebben ze piranha soep van gemaakt en wij mochten ervan eten! Echt lekker!!!
Op de bus richting Ajo hebben we nog een potje meegenomen, zodat heel de compagnie er ook van kon proeven. Ma lekker e!
Het weekend was gezellig! Zaterdag had Petje, Loit en Bana een taart voorzien voor Jozefien. Een taart met veel slagroom… Je kan al raden wat er vervolgens gebeurd is...Jep jep taart in het gezicht :-D Ik had er eerst niets mee te maken, ma ik was zo hard aan het lachen dat Jozefien ook een stuk taart in mijn gezicht had gedaan. Tja minder, maar wel hilarisch :-D hahah
Zondag heeft Loit iets super geregeld voor ons. Een vriend van hem kwam met een boot en achter die boot hing een banaan-kussen. We hebben er telkens met drie op mogen zitten. De boot ging super hard, waardoor we ons heel goed moesten vasthouden aan het kussen. Zotjes!!!
Ik zeg het: Het was de max!

Amai wat een tekst! Nu zijn jullie weer geüpdate en kan ik nog wat meer ervaringen gaan opdoen! :-D hihi
Zoals de volgende ervaring die er dit weekend gaat aankomen: Loit heeft voor ons een goedkoper trip kunnen regelen naar Brownsberg en verschillende rallyvallen en misschien nog iets... Spannend!!! Normaal vele diertjes zien en hopelijk ook apen!!!
Ik zie er al naar uit!

Tot een van dees op blog, skype, facebook, mails,... ;-)
Zie jullie graag!
xxxx