Up-Date 2

VERJAARDAG MILOU EN MEO: We hebben BBQ gegeten bij ons thuis. Het was een heel gezellige avond!. Milou haar bijnaam is Meloen (Surinamers kunnen Milou ni goed uitspreken of verstaan het altijd verkeerd waardoor ze Meloen zeggen :-D). Ik wou dus als verjaardagscadeau haar een meloen geven, ma geen gevonden, enkel een Papaja. The joke was der dus af :-)


BBQ SAM: Op de trap zitten bij Sam is zalig en gezellig. Lekker bijkletsen, chillen,… Geweldige avond!
Dit was ook de laatste avond dat Lorence erbij ging zijn. De dag daarna moest hij ook vertrekken richting Belgie! Lorence is beste vriend van Jules en is maar twee weken in Su geweest! Maar het waren twee zalige weken!!!

VAN maandag 16 APRIL TOT donderdag 19 APRIL (en een beetje 14 en 15 april) heb ik gewerkt voor school. Tja moet ook gebeuren. Ik heb mij die dagen letterlijk wat opgesloten in mijn kamer. Werken, werken en werken. Doorsturen, doorsturen en doorsturen naar Nadia. Zij verbeteren en verbeteren en terug doorsturen naar mij (Merci Nadia om dingen te willen verbeteren!). Resultaat: Ik heb skype gesprek op 4 mei gehad met Belgische begeleider: Hij was positief verrast van al de documenten die op mijn portfolio stonden!!


19 APRIL donderdag LAATSTE AVOND VAN JULES. Jules was ziek en de dag daarna ging ze vertrekken naar Belgie :-( Weer iemand dat van ons company afviel! Omdat Jules ziek was ging ze het haar niet riskeren om naar Havanna te gaan. Die avond ben ik bij Jules gebleven, de anderen gingen wel naar Havanna. Voor haar laatste avond vond ik persoonlijk dat ze niet vroeg in haar bed moest, puur omdat we uit zouden gaan en zij niet. Nee Nee, Ik en Jules hebben echt een fijne avond meegemaakt, riskie en spannend :-D. De anderen hadden een taxi genomen naar Havanna. Wij bleven over, maar we hadden niets meer om te drinken: da kan toch niet e!
We zijn naar een Chinees gegaan te voet. Eigenlijk is dit al gevaarlijk, want als er een zwerver of een drugspersoon ons aanvalt, ja dan zijn we beroofd! You never now! Alle sinds we waren aan de Chinees: hij was dicht! We zijn terug gewandeld, op een iets sneller tempo. Want achter ons liep een meneer die heel snel stapte. Ons manier van wandelen: een goed tempo, zelfvertrouwd overkomen, wat lachen en stiekem diene kerel in het oog houden. We zijn direct naar De Ware Tijd gestapt en daar een babbelke gaan doen (toen was dienen kerel al lang den andere kant op gegaan, we verbeelden ons dus maar wat in, maja you never now!) De Ware Tijd is dus een krant. Die waren toen de eerste druk aan het afdrukken. Jules heeft haar stage ook gedaan bij De Ware Tijd.
Vervolgens terug aan Kaikoesie. Aan de bewaker hebben we gevraagd of er nog ergens een Chinees open was… Toen ging juist een Nederlanders koppel naar hun auto om naar de stad te rijden. We hebben gevraagd of ze ons wouden afzetten aan de waterkant. Heel vriendelijke mensen, dus uiteraard mochten we mee. Ze hebben ons aan Shell (tankstation) afgezet, daar hebben we 2 Djogo’s en chips gekocht. We hadden een taxi gebeld om ons terug te voeren naar Kaikoesie (in Noord), maar toen we aan het praten waren met een politie agent, wouden deze ons terug voeren naar Kaikoesie. Hihih Zalig! We hebben dus in een politie auto gezeten met 3 politieagenten. Hoe veilig is dat wel niet! :-D
Hihi toen ze ons afgezet hebben vroeg een politieagent of ik msn had: Wie heeft er nu nog msn! Ik heb gezegd dat ik msn had op mijn 16jaar, ma dat ik dat nu allang niet meer heb. :-D
Toen we daar toe kwamen, moesten we uiteraard ons verhaal doen aan de bewaker. Voor we het wisten hebben we een hele avond met die bewaker blijven praten over de Surinaamse cultuur en over koetjes en kalfjes. :-D Super! Den Albert, hehe!
Het was al bijna vroeg in de ochtend, dus ik heb een taxi gebeld en ben naar huis gegaan. Ahja toen we alles hadden opgeruimd, hebben we een klein geko’tje gevangen, die liep super schattig op ons arm :-D hihi. Met taxi chauffeur de hele tijd zitten praten, het bleek dat het de gebuur was van Pam (vriendin van Claudia) De wereld is toch klein zelle!

Toen ik thuis kwam, bleek dat iedereen nog wakker was... raar… Het b leek dat er ingebroken was. Stefanie was aan het slapen en opeens hoorde ze iets. Een man had haar raam opengegaan en zijn arm door de tralies gestoken. Hij trok haar tafeltje tegen het raam en nam haar portefeuille. Stefanie was wakker geworden van het tafeltje. Ze heeft geroep en had bijna op zijn arm geslagen, net te laat.
Geen zorgen, alles is goed beveiligd, je moet gewoon zien dat er niets belangrijks bij het raam ligt. Don’t Worry ;-)